Wszyscy możni narodów,
powtarzam za św. Bernardem wyrażenie Pisma Świętego (Ps 45,13), z
błaganiem upadać będą przed Obliczem Twoim po wszystkie wieki, zwłaszcza
przy końcu świata. Najwięksi święci, dusze[6]najbogatsze w łaskę i
cnotę, modlić się będą najusilniej do Najświętszej Dziewicy i ciągle
będą się w Nią wpatrywać jako w doskonały wzór do naśladowania i potężną
pomoc we wszelkich potrzebach.
Powiedziałem,
że stanie się to zwłaszcza przy końcu świata, i to wkrótce, gdyż
Najwyższy wraz ze swoją Najświętszą Matką muszą ukształtować wielkich
świętych, którzy tak dalece przewyższą świętością innych świętych, jak
cedry Libanu przewyższają niskie krzewy, jak to Bóg objawił pewnej
świętej duszy, której życie opisał Renty[7].
Wielkie
te dusze, pełne łaski i gorliwości, będą powołane do tego, by stawiły
opór nieprzyjaciołom Bożym, którzy zewsząd podniosą zajadle głowy.
Zapałają one szczególniejszym nabożeństwem do Najświętszej Dziewicy,
będą oświecone Jej światłem, będą karmione Jej mlekiem, kierowane Jej
duchem, wspierane Jej ramieniem i otoczone Jej opieką tak, iż jedną ręką
będą walczyć, a drugą budować (zob. Neh 4,10-12). Jedną ręką będą
zwalczać, powalać, miażdżyć heretyków wraz z ich herezjami, schizmatyków
wraz z ich schizmami,
bałwochwalców wraz z ich bałwochwalstwem, grzeszników wraz z ich
bezbożnictwem, a drugą ręką będą budować prawdziwą świątynię Salomona i
mistyczne Miasto Boże, to znaczy Najświętszą Pannę, zwaną przez Ojców
Kościoła Świątynią Salomona i Miastem Bożym (św. Augustyn). Słowem i
przykładem pobudzą świat cały do doskonałego nabożeństwa do Najświętszej
Panny, co im wprawdzie przysporzy mnóstwo nieprzyjaciół, ale też
wyjedna dużo zwycięstw i wiele chwały dla Boga. Bóg objawił to św.
Wincentemu Ferreriuszowi, wielkiemu apostołowi swego wieku (XV). Święty
sam wyraźnie zaznacza to w jednym ze swych dzieł.
Zdaje się, jakoby Duch Święty przepowiedział już to wszystko w psalmie 59: I poznają (wszyscy), że Bóg panuje nad Jakubem, aż do krańców ziemi; co wieczór powracają oni i przymierają głodem jak psy, i krążą wokoło miasta, szukając zdobyczy (Ps 59,14-16).
Owym
miastem, które ludzie znajdą przy końcu świata, by się nawrócić i
zaspokoić pragnienie sprawiedliwości, jakie odczuwać będą, jest
Najświętsza Maryja Panna, którą Duch Święty nazwał Miastem Bożym (Ps 87,3).
________________
echochrystusakrola.info