Mędrcy ze Wschodu
1 Gdy
zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda*,
oto Mędrcy* ze Wschodu przybyli do Jerozolimy 2 i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony król żydowski?
Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę* na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon».
3 Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim
cała Jerozolima. 4
Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i
uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. 5 Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem* judzkim, bo
tak napisał Prorok: 6
A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie
jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie
władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela»*. 7 Wtedy Herod przywołał potajemnie Mędrców i wypytał ich
dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. 8 A
kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytujcie starannie o
Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu
pokłon». 9
Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w
drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła
i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. 10 Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. 11 Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją;
upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu
dary: złoto, kadzidło i mirrę. 12 A
otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do
swojej ojczyzny.
Ucieczka do Egiptu
13 Gdy
oni odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź
Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie
szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». 14 On
wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; 15 tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić
słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego*.
Rzeź niemowląt
16 Wtedy
Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał [oprawców]
do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do
lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. 17 Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: 18 Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje
swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma*.
Powrót do
Nazaretu
19 A
gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie, 20 i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do
ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia»*. 21 On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do
ziemi Izraela. 22
Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje
Archelaos w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie
nakaz, udał się w strony Galilei. 23 Przybył
do miasta, zwanego Nazaret*, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo
Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem*.
2,1 "Heroda" - było to na pewno przed czwartym
rokiem przed naszą erą, gdyż w tym roku przed Świętem Paschy umarł Herod.
"Mędrcy" (dosł.: magowie) należeli do stanu kapłańskiego. Z powodu
swej tajemnej wiedzy byli w wysokim poważaniu na Wschodzie. 2,2 Ewangelia
ma na myśli nadzwyczajne jakieś zjawisko (por. Mt 2,9), dlatego daremne są
wszystkie próby naturalnego wytłumaczenia. 2,5 Odległym 8 km na południe
od Jerozolimy. Było miejscem urodzenia Dawida (1 Sm 16,1). 2,6 Mi 5,1. 2,15
Oz 11,1. 2,18 Mt stosuje skargę, którą prorok Jeremiasz (Jr 31,15)
wkłada w usta Racheli, "matki Izraela", płaczącej nad uciskiem
Izraela w niewoli (pokoleń jej synów; Józefa, tu reprezentowanego przez Efraima
i Beniamina). 2,20 Wj 4,11. 2,23 Por. Łk 2,39n. Nazaret - położone
na południowym zboczu góry Dżebel es-Sich. "Nazarejczyk" - Mt ma tu
prawdopodobnie na myśli Iz 11,1, gdzie występuje wyraz "odrośl"
(neser) lub "Księcia" (nazir) z Rdz 49,26; Pwt 33,16 lub też
"Ocalałego" (nasur) z Iz 49,6; por. Za 9,9; i zachowała się w świecie
semickim.
