Wobec Wysokiej Rady*
57 Ci zaś,
którzy pochwycili Jezusa, zaprowadzili Go do najwyższego kapłana, Kajfasza,
gdzie zebrali się uczeni w Piśmie i starsi*. 58 A Piotr szedł za Nim z daleka, aż
do pałacu najwyższego kapłana. Wszedł tam na dziedziniec i usiadł między służbą,
aby widzieć, jaki będzie wynik. 59 Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada
szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić. 60 Lecz nie znaleźli, jakkolwiek
występowało wielu fałszywych świadków. W końcu stanęli dwaj 61 i zeznali: «On powiedział:
"Mogę zburzyć przybytek Boży i w ciągu trzech dni go odbudować"». 62 Wtedy powstał najwyższy kapłan i
rzekł do Niego: «Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciwko Tobie?» 63 Lecz Jezus milczał. A najwyższy
kapłan rzekł do Niego: «Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty
jesteś Mesjasz, Syn Boży?» 64 Jezus mu odpowiedział: «Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd
ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego*, i
nadchodzącego na obłokach niebieskich». 65 Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i
rzekł: «Zbluźnił. Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? Oto teraz słyszeliście
bluźnierstwo. 66 Co wam się
zdaje?» Oni odpowiedzieli: «Winien jest
śmierci». 67 Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni
policzkowali Go 68 i szydzili:
«Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył?»
Zaparcie się Piotra*
69 Piotr zaś
siedział zewnątrz na dziedzińcu. Podeszła do niego jedna służąca i rzekła: «I
ty byłeś z Galilejczykiem Jezusem». 70 Lecz on zaprzeczył temu wobec wszystkich i
rzekł: «Nie wiem, co mówisz». 71 A gdy wyszedł ku bramie, zauważyła go inna i
rzekła do tych, co tam byli: «Ten był z Jezusem Nazarejczykiem». 72 I znowu zaprzeczył pod przysięgą:
«Nie znam tego Człowieka». 73 Po chwili ci, którzy tam stali, zbliżyli się i rzekli do Piotra:
«Na pewno i ty jesteś jednym z nich, bo i twoja mowa cię zdradza». 74 Wtedy począł się zaklinać i
przysięgać: «Nie znam tego Człowieka». I w tej chwili kogut zapiał. 75 Wspomniał Piotr na słowo Jezusa,
który mu powiedział: «Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz». Wyszedł
na zewnątrz i gorzko zapłakał.
_____________________________________________________________________
_____________________________________________________________________
26,1-5 Por. Mk 14,1n; Łk
22,1n. 26,6-13 Por. Mk 14,3-9; J 12,1-8. 26,7 To jest Maria z Betanii,
siostra Łazarza i Marty, jak zaznacza św. Jan (J 12,3); natomiast w Łk 7,36-50
chodzi o inną, bezimienną osobę. 26,12 Grzebanie umarłych, jako uczynek
miłosierdzia było uważane u Żydów za coś lepszego niż jałmużna. 26,14nn
Por. Mk 14,10n; Łk 22,3-6. 26,15 Tj. syklów. Była to ustalona przez
Prawo cena niewolnika (Wj 21,32). 26,17nn Por. Mk 14,12-16; Łk 22,7-13. 26,20-25
Por. Mk 14,17-21; Łk 22,21nn; J 13,18.21-30. 26,26-30 Por. Mk 14,22-25; Łk
22,19n; 1 Kor 11,23-26. Opisy te stwierdzają, że Jezus ustanowił Eucharystię
jako Nową Paschę, ofiarę Nowego Przymierza i nieustanną pamiątkę. 26,28 Jak
kiedyś na Synaju Mojżesz krwią ofiar przypieczętował przymierze zawarte między
Bogiem a Jego ludem, tak na krzyżu Jezus krwią swoją przypieczętuje przymierze
"nowe", zapowiedziane przez proroków (Jr 31,31). 26,29 Uczta
eucharystyczna jest zapowiedzią i zadatkiem mesjańskiej uczty eschatologicznej.
26,31-35 Por. Mk 14,26-31; Łk 22,31-34; J 13,36nn. 26,31 Za 13,7.
26,36-46 Por. Mk 14,32-42; Łk 22,39-46. 26,36 Gat-Szemane =
"tłocznia oliwy". 26,47-56 Por. Mk 14,43-52; Łk 22,47-53; J
18,1-11. 26,57-68 Czyli Sanhedrynu. Por. Mk 14,53-65; Łk 22,66-71; J
18,12-24. 26,57 Wg J 18,12n Jezusa zaprowadzono naprzód do Annasza, teścia
Kajfasza. Mt i Mk opisują tę scenę, nadając jej cechy posiedzenia porannego. 26,64
Dosł.: Wszechmocy, Potęgi = Boga, Jezus twierdzi tu stanowczo, że jest
Mesjaszem, o którym mówi Ps 110[109],1; Dn 7,13n. Por. Mt 22,42-46. 26,69-75
Por. Mk 14,66-72; Łk 22,54-62; J 18,15-27.