Jan Chrzciciel*
1 Było to w piętnastym* roku rządów
Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą
Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą
Abileny; 2 za najwyższych kapłanów Annasza* i Kajfasza
skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. 3
Obchodził
więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia
grzechów, 4 jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza*:
Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla
Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, 5 każda góra i pagórek
zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! 6
I wszyscy
ludzie ujrzą zbawienie Boże.
Wezwanie do nawrócenia*
7 Mówił więc do tłumów, które wychodziły, żeby przyjąć
chrzest od niego: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym
gniewem? 8 Wydajcie więc owoce godne nawrócenia; i nie
próbujcie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z
tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi*. 9
Już
siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje
dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone».
Szczególne wskazania
10 Pytały go tłumy: «Cóż więc mamy czynić?» 11
On im
odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech [jedną] da temu, który nie ma; a kto ma żywność,
niech tak samo czyni». 12 Przychodzili także
celnicy, żeby przyjąć chrzest, i pytali go: «Nauczycielu, co mamy czynić?» 13
On im
odpowiadał: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, ile wam wyznaczono». 14
Pytali go
też i żołnierze: «A my, co mamy czynić?» On im odpowiadał: «Nad nikim się nie
znęcajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie».
Świadectwo Jana o Mesjaszu*
15 Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli
domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, 16
on tak
przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu
nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym
i ogniem. 17 Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu:
pszenicę zbierze do
spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym». 18
Wiele też
innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.
Uwięzienie Jana*
19 Lecz tetrarcha Herod, karcony przez niego z powodu
Herodiady, żony swego brata, i z powodu innych zbrodni, które popełnił, 20
dodał do
wszystkiego i to, że zamknął Jana w więzieniu.
JEZUS
MESJASZEM
Chrzest Jezusa*
21 Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także
przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo 22
i Duch Święty
zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos:
«Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie».
Rodowód Jezusa*
23 Sam zaś Jezus rozpoczynając swoją działalność miał
lat około trzydziestu. Był, jak mniemano, synem Józefa, syna Helego, 24
syna
Mattata, syna Lewiego, syna Melchiego, syna Jannaja, syna Józefa, 25
syna Matatiasza,
syna Amosa, syna Nahuma, syna Chesliego, syna Naggaja, 26
syna
Maata, syna Matatiasza, syna Semei, syna Josecha, syna Jody, 27
syna
Jana, syna Resy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego, 28
syna
Melchiego, syna Addiego, syna Kosama, syna Elmadana, syna Hera, 29
syna
Jezusa, syna Eliezera, syna Jorima, syna Mattata, syna Lewiego, 30
syna
Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jony, syna Eliakima, 31
syna
Meleasza, syna Menny, syna Mattata, syna Natana, syna Dawida, 32
syna
Jessego, syna Jobeda, syna Booza, syna Sali, syna Naassona, 33
syna
Aminadaba, syna Admina, syna Arniego, syna Esroma, syna Faresa, syna Judy, 34
syna
Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora, 35
syna
Serucha, syna Ragaua, syna Faleka, syna Ebera, syna Sali, 36
syna
Kainama, syna Arfaksada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha, 37
syna
Matusali, syna Enocha, syna Jareta, syna Maleleela, syna Kainama, 38
syna
Enosa, syna Seta, syna Adama, syna Bożego*.
3,1-6 Por. Mt 3,1-6; Mk
1,1-6; J 1,6n.23. 3,1
Tzn.
w czasie od 1 X 27 do 1 X 28 roku po Chr. 3,2 Złożonego wprawdzie z urzędu przez
Rzymian, lecz cieszącego się wielką powagą u ludu. 3,4 Iz 40,3-5. "Wypełnianie
dolin" - to aluzja do biednych, zgłodniałych, którzy będą nasyceni w
czasach mesjańskiej szczęśliwości (Łk 1,52); "góra" i
"pagórek" zrównane - to zapowiedź upokorzeń, które mają spotkać
wyniosłych i pysznych tego świata. 3,7nn Por. Mt 3,7-10 z przypisem. 3,8 Potomkami Abrahama są
również ci wszyscy, którzy nawet nie pochodzą fizycznie od Abrahama, ale żyją
wiarą w obietnice dane Abrahamowi. Por. Ga 3,6-18; Rz 4,1-12. 3,15-18 Por. Mt 3,11n; Mk
1,7; J 1,15,26n.30.33. 3,19 por. Mt 14,3-5; Mk 6,17-20.
.17.19; ; ). 3,38 Chodzi
tu o bezpośrednie pochodzenie od Boga Stwórcy, natomiast Jezus Chrystus jest
Synem Bożym w najściślejszym znaczeniu (por. .45-49). 3,21
Por.
Mt 3,13-17 z przypisami; Mk 1,9nn. 3,23-38
Por. Łk 1,1-17. Rodowód Jezusa podany przez Łk, jakkolwiek zewnętrznie jest
rodowodem Józefa, w rzeczywistości jednak jest najprawdopodobniej rodowodem Najświętszej
Panny. Jeśli Maryja nie miała braci, a była dziedziczką, to mąż Jej Józef
wchodził w prawa i przywileje synowskie w stosunku do Helego, który był Jej
ojcem (por. Lb 36,6-12; 1 Krn 2,34nn; Ezd 2,61). Brzmienie imion według tekstu
gr. Tylko część znajduje się w ST (2 Sm 5,14; 1 Krn 3,51 Krn 14,4Za 12,121 Kor
15,22
