Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych
1 Wtedy
podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje
lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. 2 Pięć z nich było nierozsądnych, a
pięć roztropnych. 3 Nierozsądne
wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. 4 Roztropne zaś razem z lampami
zabrały również oliwę w naczyniach. 5 Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem
wszystkie zasnęły. 6 Lecz o północy
rozległo się wołanie: "Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!" 7 Wtedy powstały wszystkie owe
panny i opatrzyły swe lampy. 8 A nierozsądne rzekły do roztropnych: "Użyczcie
nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną". 9 Odpowiedziały roztropne:
"Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i
kupcie sobie!" 10 Gdy one szły
kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną,
i drzwi zamknięto. 11 W końcu
nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: "Panie, panie, otwórz nam!" 12 Lecz on odpowiedział:
"Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was". 13 Czuwajcie więc, bo nie znacie
dnia ani godziny.
Przypowieść o talentach*
14 Podobnie też
[jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje
sługi i przekazał im swój majątek. 15 Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa,
trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz 16 ten, który otrzymał pięć
talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. 17 Tak samo i ten, który dwa otrzymał;
on również zyskał drugie dwa. 18 Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i
rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. 19 Po dłuższym czasie powrócił pan
owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. 20 Wówczas przyszedł ten, który
otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: "Panie, przekazałeś
mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem". 21 Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo
dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię:
wejdź do radości twego pana!" 22 Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa
talenty, mówiąc: "Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa
talenty zyskałem". 23 Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w
rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!"
24 Przyszedł i
ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: "Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek
twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał.
25 Bojąc się więc,
poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!" 26 Odrzekł mu pan jego: "Sługo
zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam,
gdziem nie rozsypał. 27 Powinieneś
więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem
odebrał swoją własność. 28 Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć
talentów. 29 Każdemu
bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie
ma, zabiorą nawet to, co ma*. 30 A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz
- w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów".
Sąd
Ostateczny
31 Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i
wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. 32 I zgromadzą się przed Nim
wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz
oddziela owce od kozłów. 33 Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. 34 Wtedy odezwie się Król do tych po
prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie
królestwo, przygotowane wam od założenia świata! 35 Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; 36 byłem nagi, a przyodzialiście
Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do
Mnie". 37 Wówczas
zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy
Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? 38 Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy
Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? 39 Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu
i przyszliśmy do Ciebie?" 40 A Król im odpowie: "Zaprawdę, powiadam
wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście
uczynili". 41 Wtedy
odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci,
w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! 42 Bo byłem głodny, a nie daliście
Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; 43 byłem przybyszem, a nie przyjęliście
Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie
odwiedziliście Mnie." 44 Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym
albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a
nie usłużyliśmy Tobie?" 45 Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam
wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i
Mnie nie uczynili". 46 I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
25,14-30 Por. Łk 19,12-27. 25,29 Zasada ta została jaśniej ujęta w Łk 8,18.
