Ewangelia wg św. Łukasza 3,1-6.
Było
to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był
namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą
Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny;
za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów,
jak
jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: "Głos wołającego na
pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego. Każda
dolina niech będzie wypełniona,
każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi.
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże".
