środa, 19 grudnia 2012

PRZYPOWIEŚĆ O PRZEWROTNYCH ROLNIKACH


(PRZEWROTNYCH SŁUGACH).
PISMO
ŚWIĘTE
NOWY TESTAMENT
BIBLIA
TYSIĄCLECIA
WYDANIE IV



33 Posłuchajcie innej przypowieści! Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę*, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. 34 Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. 35 Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. 36 Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili.
 37 W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc:

 USZANUJĄ MOJEGO SYNA!!!.

38 Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie:
 "TO JEST DZIEDZIC; CHODŹCIE ZABIJMY GO, A POSIĄDZIEMY JEGO DZIEDZICTWO".
39 Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili.
40 Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami?»
41 Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze».
42 Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach*.
 43 Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.
44 Kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go».
45 Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. 46 Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.
 * Czytaj -Przypowieść o przewrotnych sługach w episkopacie z nazwy polskiego. Aby te słowa nie odniosły się do narodu polskiego:
 43 Dlatego powiadam wam:
 KRÓLESTWO BOŻE BĘDZIE WAM ZABRANE, A DANE NARODOWI, KTÓRY WYDA JEGO OWOCE.
 TO PRZEWROTNI I ZBUNTOWANI SŁUDZY ODZIANI W SZATY  KRÓLEWSKIE W PURPURY  I SZKARŁATY BĘDĄ PRZYCZYNĄ ZBLIŻAJĄCEJ SIĘ KLĘSKI I UPADKU NARODU POLSKIEGO BO  KATARAKTA ZAŚLEPIŁA  ICH OCZY A PYCHA INSTYNKT SAMOZACHOWAWCZY.
 Przypowieść o słudze wiernym i niewiernym*
45 Któż jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad swoją służbą, żeby na czas rozdał jej żywność? 46 Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy
wróci, zastanie przy tej czynności. 47 Zaprawdę, powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. 48 Lecz jeśli taki zły sługa powie sobie w duszy: "Mój pan się ociąga", 49 i zacznie bić swoje współsługi, i będzie jadł i pił z pijakami, 50 to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna. 51 Każe go ćwiartować* i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
 Cel przypowieści*
10 A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść.
11 On im odrzekł: «Wam dana jest tajemnica* królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach,
 12 aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana [tajemnica*]».
 13 I mówił im:
«NIE ROZUMIECIE TEJ PRZYPOWIEŚCI? JAKŻE ZROZUMIECIE INNE PRZYPOWIEŚCI?